بی گناه بوده بی پناه بوده

بی‌گناه بوده بی‌پناه بوده
مادرم زهرا پا به ماه بوده

یکی نبود بگه نمی‌زنن
زنی که بار شیشه داره رو

یکی نبود بگه نمی‌کَنَن
گلی که برگ و ریشه داره رو

یکی نبود بگه نمی‌شکنن
غرور مرد پیش همسرش

یکی نبود بگه نمی‌زنن
زنو جلو چشای شوهرش

وااای حوریه‌ی علی تو آتیش سوخت
وااای مسمار در، در رو به سینه دوخت

وااای مادرم، وااای مادرم

بی‌خدا بود و از جفا می‌زد
مادر ما رو بی‌هوا می‌زد

یکی دوتا که نه چهل نفر، همگی می‌زدن یه مادرو
یکی نبود بگیره چشمای بچه های کوچیک حیدرو

یکی نبود که تازیونه رو بگیره از یه مرد بددهن
یکی نبود بگه دیگه بسه ، غلافتو به بازوهاش نزن

وااای این چندتا ظالم و یه مظلومه
وااای این چندتا قاتل و یه معصومه

وااای مادرم ، وااای مادرم