ای اهل حرم میر و علمدار نیامد
سقای حسین سید و سالار نیامد
***
مردونگی کن باشه میدونم که بیدستی
بیدستم باشی میگن که پشت حسین هستی
بین تو و خیمه نباید فاصله باشه
فرصت نده میدون به دست حرمله باشه
غصه نخور عیبی نداره زده رقیه قید آب و
خودم جوابشونو میدم نخور تو غصهی رباب
تو رو ازم حرمله گرفت دلخوشیم
حلالم کن مادر از پس تشنگی تو بر نیومده
سه شعبه دوندنه داره و دودنات هنوز در نیومدن
حسین مظلوم
***
جیره خوار دست عباسیم ما را پس نزن
روضهی یک سال ما تامین از این دلبر شود
ما ابوفاضل پرستیم و همه خواهند دید
صبر کن دنیا فقط کافی است که محشر شود
آرزو دارم یک دفعه در آغوشش روم
آرزو دارم در آغوشش شوم آخر شوم
ساقی لب تشنگان است و خودش لب تشنه بود
ساقی لب تشنگان که طعمهی لشگر شود
***
اینجا کفن از بوریا بهتر نداری که
گیرم به تشییع آمدی پیکر ندرای که
رسم است سمت قبله باشد سر میان قبر
صدپاره یک داری اما سر ندرای که
یک بوسهی آخر حق مادران باشد
از دور من میبوسمت مادر نداری
گیرم که مردم پیکرت را هم دفن کردند
چه فایده گریه کن دختر نداری
***
یه کنج از حرم بهم جا بده
دلم تنگته خدا شاهده
حسین
