از اِبتِدای خِلقَتِ هَستی برای خَلقِ آدم و هَوا تو کارو با خدا خودِت بَستی یا عَلی مولا یا عَلی بِسمِ اللّٰه کوریِ چِشمِ، مُنکَرِ علی تو دو دنیا، خدا یار علی خِلقَتِ اَهلِ بیت کار خداست ما بَقی هر چه هَست کار عَلی با سِپَر اومد و بی سِپَر برگشت با سَر اومد و بی سَر برگشت هر کسی اومد، به نَبَردِ تو یه نفر اومد، دو نفر برگشت یا عَلی مولا، مولا، یا عَلی مولا (از اِبتِدای خِلقَت هَستی تو قَمَرِ هاشمیون هَستی)۲ با دَستای بُریده تو مَحشَر رو سَرِ نوکَرات بِکِش دستی به عشق عَباس، یا عَلی مولا، یا عَلی بِسمِ اللّٰه طوری صُحبَت میکُنی که اَدَبِت روی گُفتارِ تو میزنه موج وقتی بَغَلِ حُسِین میایستی اَدَبِ اِسلام میرِسه به اوج به عشق عباس، چهارمین پسر، حضرت زهراست واسه اینه که، اینقَدَر آقاست مَحضَرِ زینب، سَر به زیر اما پرچمش تا عَرش، تا اَبَد بالاست یا اَبوفاضِل، یا اَبوفاضِل