چه جور بسازم با اين همه دوری

چه جور بسازم با اين همه دوری

[ میلاد قبایی ]
چه جور بسازم با اين همه دوری / غم دلم از دوری و فراقه
دلم دوباره پر زد و كنار / چهار تا قبر بی شمع و چراغه

گريم برا، مزار خاكی شماس
توو اين شبا، زائرتون خود خداس
امشب بقيع، واسه ما مثل كربلاس

توو كربلا حرم داره حسين // توی بقيع حرم نداره حسن
امشب تو كربلا چه غوغاييه // ولی يه زائرم نداره حسن

''حاجت دلم همينه، با آقام برم مدينه ''

به كوری چشم همه حسودا / بقيع و آباد ميكنيم به زودی
اون غيرتی رو كه تو رگ شيعه ست / نشون ميديم ما به آل سعودی

يا فاطمه، ميگيم و ميزنيم علم
باب الكرم، ميخوره سر درِ حرم
اين عشقه پا،كو نگيره خدا ازم

عشقم اينه كه باشم خادمه // صحن امام حسن به لطف خدا
ايشاالله يک شبی بياد از بقيع // با صاحب الزمان برم كربلا

''حاجت دلم همينه، با آقام برم مدينه ''

ايشاالله حق غربت آقامون / يه شب مدينه با دو چشم خونبار
ميون صحن مادر اباالفضل / بخونيم اونجا روضه ی علمدار

ادرک اخا، زخمی شده برادرت
توو علقمه، پيچيده بوی مادرت
از قول من، اينو بگو به خواهرت

شرمنده ام نشد يک جرعه آب // واسه گل رباب بيارم حرم
بهش بگو زدن توو علقمه // عمود آهنين به فرق سرم

'العطش عمو اباالفضل، العطش عمو اباالفضل

منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک

نظرات