همه زندگیم از برکت امام حسین

همه زندگیم از برکت امام حسین
خونه‌ی امیدمه هیئت امام حسین

خوش به حال عمری که پای تو سر می‌شه 
هر کی نوکر تو می‌شه معتبر می‌شه
عَلَمت یادم داده که در این خونه
قیمتی‌تر می‌شه هر چی کهنه‌تر می‌شه

خوش به حال اون‌که دیوونه‌ی حسینه
روی سینه و سرش نشونه‌ی حسینه
به خدا قسم که خیر تموم عالم
همه توی نوکری خونه‌ی حسینه

یا اباعبدالله 

چایی‌ریز روضه‌اشم به دعای مادرش
منو پاکم می‌کنه بخار سماورش
نوکراش همه یکی از یکی آقاتر
چای ریز روضه‌ش نمی‌مونه محشر

با همون دستی که چایی می‌ده تو روضه
جام کوثر می‌گیره ز ساقی کوثر

دل هر کسی که جای ابوعلیِ
حساب و کتابش هم پای ابوعلیِ
رد شدن از صراط براش به راحتیه
خوردن یه استکان چای ابوعلیِ

یا اباعبدالله

سفره‌هاش هیچ موقع جمع
نشده امام حسین
آشپزا اجر شما
با خوده امام حسین

سفره‌هاش همیشه پهنه و فراوونه
بانیشم مادرش و رقیه خاتونه
مثل تربتش غذاهاشم شفا میده
به مضیفشم بگید دیگه شفا خونه

به خدا که اسمش همیشه موندگاره 
کی مثه امام حسین کریم و سفره داره
تو تموم عالم  نظیرش و ندیدم 
هر کسی مثل آقای ما داره بیاره

یا اباعبدالله