هستی پناه و من، هستم پناهنده

(هستی پناه و من هستم پناهنده)۲
زیباترین مخلوق، صالح‌ترین بنده 
هربار گرفتم با دستام ضریحت رو 
دیدم که دستام تو دستِ خداونده

(ای صاحبِ من و راهِبِ دلِ اَرامَنه، اباالفضل)۲
(در دارِ دو جهان نوکریِ تو برا منه، اباالفضل)۲ 

(یا ابوفاضل، زیبا ابوفاضل)۲ 
پشتِ من گرمه به کوه با ابوفاضل 

یار ابوفاضل، دلدار ابوفاضل 
نه دیگه نمیشه تکرار ابوفاضل 

یا عباس، یا سیدی ...