قرآنِ فاطمه شد زیر و رو ( وَ سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا (۲ بارون سنگها از همه سو (وَ سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا)۳ قرآنِ فاطمه شد زیر و رو ( وَ سَیعلَمُ الّذینَ ظَلَموا )۲ (خدا داره میبینه چقدر شلوغه گودال)۲ (حسین گیر افتاده تو وسطِ این جنجال)۲ کمتر اذیتش کنید کمتر از سه ساعته تویِ گوداله کمتر اذیتش کنید چشم مادرش سویِ گوداله ( آآآه حسین)۴ نزن، نزن، پیشِ چشمِ خواهرش نزن خنجرِ کند و روی حنجرش نزن داره جون میده دخترش نزن نزن نزن نزن برو برو این سر خونی رو بردارو برو پیرهنِ خونی رو بردار و برو هستیِ زینب و بردار و برو برو برو برو این سر خونی رو بردارو برو پیرهنِ خونی رو بردار و برو هستیِ زینب و بردار و برو برو برو برو کمتر جفا کن ظالم حیا کن حالا که کُشتی دیگه رها کن (ای وای حسینم)۵ (بسه هر چی نیزه بر پیکرش زدین بسه)۲ جلوی چشمِ مادرش زدین بسه نیزه بر قلبِ دخترش زدین بسه بسه بسه بسه بسه اینقدر این جسمو با لگد نزن ضربه آخر رو برمن بزن از نفس افتاده حسینِ من راهِ نفس براین سینه بسته افتاده زیرِ نیزه شکسته (ای وای حسینم)۵ به سمت گودال از خیمه دویدم من شمر جلو تر بود دیر رسیدم من به سمت گودال از خیمه دویدم من شمر جلو تر بود دیر رسیدم من سرِ تو دعوا بود ناله کشیدم من سر تو رو بردن دیر رسیدم من سیدِ مظلوم، (حسین جانم، حسین جانم، حسین جانم) یه گوشهی گودال مادرو دیدم من که رفته بود از حال دیر رسیدم من یه گوشهی گودال مادرو دیدم من که رفته بود از حال دیر رسیدم من صدا زدی من رو خودم شنیدم من صدای رگهات بود دیر رسیدم من پیراهنو بردن دیر رسیدم من با بوسه از رگها به خون تپیدم من دیر رسیدم من میونِ خاک و خون سر تو رو بردن دیر رسیدم من به سمت گودال از خیمه دویدم من شمر جلو تر بود دیر رسیدم من سرِ تو دعوا بود ناله کشیدم من سر تو رو بردن دیر رسیدم من سَیدِ مظلوم، (حسین جانم، حسین جانم، حسین جانم) (فِرقَةُ بِالسُیوف )۲ (فِرقَةُ بِالسَنان(۲ مونده جایِ نعلِ تازه روی سینهی شاه (فِرقَةُ بِالسُیوف )۲ (فِرقَةُ بالسَنان)۲ مونده جایِ نعلِ تازه روی سینهی شاه خواهرت روی تَل غرقِ گریه وآه دست و پا زدنت رو با گریه کرده نگاه حسین تو رو بد میزدن با لگد میزدن پیرمردا جای هر کسی نزد میزدن تو رو بد میزدن با لگد میزدن پیرمردا جای هر کی نزدن میزدن با سنان میزدن بیامان میزدن پشتِ مستی بیحیا نعرهزنان میزدن سیالشهدا، سیدالشهدا، سیدالشهدا یا مُقَطَعالاَعضاء