فریاد تو شد در هلهله گم خون شد دل و وای از روز دهم باز ناله و اشک، باز سوز و شرر باز روضهی باز، باز روضهی سر با وصیت زهرا دل ز غم لبالب شد زیر حنجرت آقا بوسهگاه زینب شد ای برادر زینب...... واویلا هزار زخمه رو پرت داغ عطشه روی جیگرت پیشونی تو از خون شده رنگ گودال و یه کوه، تیغ و نی و سنگ روضه خون شده زهرا، واسه جسم صد چاکت جای چکمهی شمره روی سینهی پاکت ای برادر زینب......