درسته که مرگ حقه همه یه روز می‌میرن

درسته که مرگ حقه همه یه روز می‌میرن

[ سید امیر حسینی ]
درسته که مرگ حقه، همه یه روز می‌میرن
شاه و گدا مثل هم، تو خاک اروم می‌گیرن

اما حرف من ای خدا، دلشوره‌ی محرمه
گریه تو موج هییت و ناله‌ی یابن فاطمه

آرزومه نفس بدی جای عکسم خودم بیام
تو روضه‌ها صدا کنم، دوست دارم غریب آقام

ای جونم حسین، درمونم حسین
از لطفت آقا، ممنونم حسین

یه ساله که با حسرت
منتظر این ماهم
مدد بده اقاجان، بیفته سمتت راهم

دود اسفند روضه‌ها،میپوشونه گناهمو
از نور این سیاهیا، می‌گیرم نور راهمو

بیتاب با تو بودنم، اقاجان حالمو ببین
دلتنگ روضه‌هاتم و دلتنگ روز اربعین

ای جونم حسین، درمونم حسین
دنیامو بهت، مدیونم حسین

سه سالته خانوم جان، ولی امید مایی
بیا و اسم ما رو، بگو پیش بابایی

دنیا بازی میده منو، دلگیر از هرچی بازیم
تو روضه‌ات جونمو بگیر، والله من که راضی‌ام

تقدیر ماه و سالمی، شبهای قدرمم تویی
دنیام که با تو روشنه، نور تو قبرمم تویی

دل پابستته، جونم دستته
بی‌بی هستیه، من از هستته

با اینکه از سوز زهر، دارم آتیش می‌گیرم
ولی به یاد داغ، کرببلا می‌میرم

میسوزه تار و پودم از، آتیش دود خیمه‌ها
اهل اواره‌ی حرم، سرهای روی نیزه‌ها

هر خط از خاطرات من، زخما و زجره غارته
چشمای شوم شامیا، طعم تلخه اسارته

وای از کربلا، وای از خیمه‌ها
وای از اصغر و وای از بچه‌ها

هنوز دلم میسوزه، از عطش گهواره
لبای خشک اصغر، عمو و مشک پاره

از روی سینه‌ی حسین، رفتی بالای نیزه‌ها
دق کرده مادرت رباب، جون میده پای نیزه‌ها

چشمای نیمه باز تو، مونده تو چشمای بابات
سینه ی خونی حسین، اخر شد خاک کربلا

وای از کربلا، وای از خیمه‌ها
وای از اصغر و وای از بچه‌ها

علی لای لای بالام لای لای...

نظرات