يا نصرالله؛ دَومًا في الفُؤادِی
ای نصرالله؛ تو همیشه در قلب ما هستی
طابَ مَثواﻙَ يا رَمزَ الجِهادِی
ای رمز جهاد؛ جایگاه تو نیکو است
بِاسمكَ الکونُ ما زالَ يُنادِي
عالم پیوسته نام تو را صدا می‌زند
هکذا صَوتٌ في الآفاقِ
با صدائی که در سراسر آفاق می‌پیچد
قَد تَعَلَّی نَحوَ الخَلّاقِ
که او به آرامی به سوی خدا پرواز کرد
کَربلائيٌّ وَ هُو الباقِي
او کربلائی است و او باقی است
ذا شِعارُ الأَحرار؛ حَيدرٌ يا کَرّار
این شعار آزادگان است؛ ای حیدر! ای کرار!
ذا تَجَلَّت شَمسٌ لِليقينِ
خورشید طه، خورشید حق مبین
شَمسُ طه وَ الحقِّ المُبينِ
این خورشید یقین است که تجلی کرده است
وَ استَضاءَت في نَحرِ الحُسينِ
و در گلوی حسین درخشنده شد
هذا صوتُ النَّحرِ نادانا
این صدای گلویی است که ما را صدا می‌زند
دائِماً يَعلو في دُنيانا
دائماً در دنیای ما بلند می‌شود
حُبُّه زادٌ لِأُخرانا
محبت حسین ذخیره‌ی آخرت ما است
ذا شِعارُ الأَحرار؛ حَيدرٌ يا کَرّار
این شعار آزادگان است؛ ای حیدر! ای کرار!
