تو گوشم از بدو تولد حیدر گفتن

تو گوشم از بَدو تولد، حیدر گفتن
چشام به این دنیا که وا شد، حیدر گفتن

برا همینه مبتلای حیدر هستم
همیشه از باده‌ی نابِ حیدر مستم

آقای منه
خیلی دوسش دارم، دنیای منه
به‌خدا که مثلِ بابای منه
ذکر شیرینِ رو لب‌های منه

دلدارِ منه
غم ندارم وقتی غمخوار منه
الگوی هر کار و رفتار منه
روشنیِ روزهای تار منه
دلدارِ منه، دلدارِ منه، دلدارِ منه

من قیمت دارم
من حلال‌زاده‌ام و غیرت دارم
نوکرِ حیدرم‌ و عزّت دارم
من به ذکر یا علی عادت دارم

حیدر حیدر...

تا که نفس تو سینه دارم، حیدر میگم
از هیچ‌ کسی باکی ندارم، حیدر میگم
از همه‌ی عالم و آدم بالاست حیدر
نداره همتایی تو دنیا، آقاست حیدر

شاهم حیدره
از تموم عالم و آدم سَرتره
اون خلیفه‌ها کی‌ان؟ حیدر رهبره
عشق مولا از هر عشقی بهتره

مطلق حیدره
کوریِ چشم حسودا حق حیدره
زینتِ کتیبه و بیرق حیدره
پهلوون خیبر و خندق حیدره
مطلق حیدره، حق حق حق یا حیدر

من آقا دارم
تو دل حضرت زهرا جا دارم
مِهر بچه‌هاشو تو دنیا دارم
پس دیگه چه ترسی از عُقبی دارم