تا سایه‌ی علم رو سرمونه

[ محمد جواد ابوتراب زاده ]
تا سایه‌ی علم رو سرمونه
اسیر فتنه و بلا نمی‌شیم
حتی اگر که سرمون جداشه
ما از امام حسین جدا نمی‌شیم

یه امام حسین داریم که 
به غمش دلا اسیره

یه امام حسین داریم که
همدم شاه و فقیره

یه امام حسین داریم که
دست دشمنم میگیره

هرکسی تو مسیر ارباب افتاد
واسه همیشه غصه رو برد از یاد
زندگی‌ و آخرتش شد آباد

امام حسین خیلی دوست دارم من

******

تا سایه‌ی علم رو سرمونه
تو زندگی راه خطا نمیریم
واسه فرارِ از گرفتاری ها
هیچ جا به غیر کربلا نمیریم

یه امام حسین داریم که
تربتش دوای درده

یه امام حسین داریم که
گرمیِ دلای سرده

یه امام حسین داریم که
عالمو دیوونه کرده

گریه براش خیلی فضیلت داره
گریه کنش خیلی سعادت داره
روز جزا حق شفاعت داره

امام حسین خیلی دوسِت دارم من

*****

تا سایه‌ی علم رو سرمونه
دلو به غیر پرچمش نمیدیم
شادی عالمو به ما ببخشن
یه قطره از اشک غمش نمیدیم

یه امام حسین داریم که
قبله‌ی اهل نیازه

یه امام حسین داریم که
آغوشش‌ همیشه بازه

یه امام حسین داریم که
نیم نگاهش چاره سازه

هر کسی که شور محرم داره
هر کسی یک قدم براش برداره
تو روز محشر نمیشه آواره

امام حسین خیلی دوسِت دارم من

------------------------------------
انجمن ادبی تکیه نوکری

نظرات