با نگاهت لشکر لشکر می‌ریزه

با نگاهت لشکر لشکر می‌ریزه
توی میدون داره هی سر می‌ریزه
شمشیر اشکت بُرّنده مثل تیغ
شما از گریه‌ات هم هنر می‌ریزه

رقیّه، علمدار زینبی
رقیّه، تو قرار زینبی
باگریه‌ات، ریختی کاخ دشمن و
رقیّه، ذوالفقار زینبی

ماه عالم تابی، کوثر اربابی
تو یزید و حیران کردی
شأن بی‌تکراری، نوه‌ی کرّاری
کاخ شام و ویران کردی

یا رقیّه مدد ... 

تویی که دنیا دنیا عاشق داری
بذر عشقت رو تو دل‌ها می‌کاری
با نگاهت ارباب آروم می‌گیره
وقتی سر رو دوش بابات می‌ذاری

رقیّه، عزیز عالمینی 
رقیّه، نفس زینبینی
تویی که شرف دادی به خلقت
رقیّه، ملیکه‌ی حسینی

بفداکِ روحی، چه حیا و شکوهی
وقتی چادر سر می‌گیری
آرزوش اینه نوکر، که بهش بگن آخر
واسه رقیّه می‌میری

یا رقیّه مدد ...

بی‌تو که باشم غم دارم رقیّه
تو رو دارم چی کم دارم رقیّه
ضربان قلبم با تو می‌کوبه
توی روضه‌ات پرچم دارم رقیّه

رقیّه، دنیا بی‌تو کویره
رقیّه، ای قمر منیره
تو باشی دنیا برام بهشته
رقیّه، منکر تو بمیره

با غمت می‌جوشم، علمت رو دوشم
از همه غیرت دل کندم
نفست بهم بنده، رو سرم سربنده
رقیّه خاتون می‌بندم 

یا رقیّه مدد ...