ای کاش می‌شد پیش ما مادر بماند
مادر بماند نور پیغمبر بماند
تنها نمی‌ماند پدر با بودن او
یا ربّ مدد دلگرمی حیدر بماند
از واژه‌ی دیوار و در بیزار هستم
رد می‌شوم تا روضه‌های در بماند
پیش گل ما غنچه‌ی نشکفته‌ای بود
حقّش نبود این غنچه که پر پر بماند
لعنت به آن‌که پیش ما زد مادرم را
تا مدّتی را گوشه‌ی بستر بماند
پهلو، کمر، بازو، سر او درد دارد
باید دو چشمم تا قیامت تر بماند
فکر خودش که نه، به فکر ماست مادر
محسن فدایی کرد تا اصغر بماند
زحمت نکش من پیرهن لازم ندارم
بگذار تا بی پیرهن پیکر بمانم
بگذار اصلاً موی من آشفته باشد
پس مادری‌هایت برای سر بماند
در خانه‌ی خولی برایم مادری کن
ای کاش تا آن روز‌ها مادر بماند
یا زهرا یا زهرا، یا زهرا
