اگر ستاره و خورشید و ماه تابنده است
تمام علتش این است بر درت بنده است
به دیده‌ی متکبر که آبرو ندهند
هرآنکه خاک درِ توست، آبرومند است
حسین جان مرا به گریه بینداز و خود حکومت کن
که پادشاهیِ دریا به تو برازنده است
به روز حشر که عالم به گریه مشغولند
جزای گریه‌کنانِ غمِ شما خنده است
اولِ هر سخن مدد، زینب!
اوج ایمان دَهَست و سر، زینب!
او سند بود و مستند، زینب!
کعبه‌ی مائل‌الأبد، زینب!
وعده‌ی ما الی‌الأبد، زینب!
نام او افتخار آل‌ُالله، زینب!
ای حضرت جلال‌الله!
مرجعِ صبر رسول‌النّبی
آیت‌اللهِ امّتِ عربی
نیست مانند او خدا نسبی
بَه! عجب هیبتی! عجب غضبی!
مؤمنم، مؤمنم به اسلامش
همه سجده کنیم بر نامش
