(از علی دم بزن اما دم مولا حسن است که دمادم نفس حضرت زهرا، حسن است)۲ ما همه بنده و این قوم، خداوندانند ما همه خاک ولی عرش معلی، حسن است عرش گفتیم و غلط بود، نفهمیدم که سومین رکعت پیغمبر عظمی، حسن است او عظیم است، قدیم است، رحیم است کریم چارده تن حسن انگار، که تنها حسن است نُه امامم حسنیاند و عموجان گویند نسبت هشت امامم همگی تا حسن است من از این بندگی و زندگیاش فهمیدم به خداوند، خداوند دو دنیا حسن است دم ما هست حسن، بازدم ماست حسین درد ما تا که حسین است، مداوا حسن است هر حسینیه از اول حسنیه بوده به حسن، کار محرم همهاش با حسن است گرچه عباس و حسین است و علیاکبرها تا حسن هست، دم زینب کبری حسن است بر عقیق یمن سرخ علی، جان حسن است نقش حکاکیه فیروزهای زهرا.،حسن است پسرانش همه در کرببلا میگفتند آی فرزند حسن نیست، سراپا حسن است