باءِ بسم اللهِ مَجراها باءِ بسم الله مُرساها کشتیِ امنت به راه افتاد تو موجِ طوفانِ دریاها از هر سمت و هر کرانه طوفانه کل زمانه عالم در خروشه اما این کشتی امن و امانه ای که انبیا هم تو هر تَلاطم میان تو کشتیت شبیه مردم نوح پناهش تویی نه کشتی و تخته چوب اَلا بذکرالحسین تَطمئنُّ القلوب... **** نه درگیر جزر و مد میشیم با دست غیبش مدد میشیم وقتی کشتیبان ابالفضله از طوفان آسوده رد میشیم کشتی در حال عبوره، شیعه همواره صبوره این آرامشِ تشیع، قبل طوفان ظهوره آی ناخدای این کشتی و بشناس ای شما و این ناخدا عباس جز درِ این خانه پس هیچ کجا در نکوب اَلا بذکرالحسین تَطمئنُّ القلوب...