کاش منم اهل عراق بودم

کاش منم اهل عراق بودم
یه ذره بیشتر با شما عیاق بودم

یه خونه پشت حرم داشتم
با هر اذون پامو توی حرم می‌ذاشتم

مثل تموم کربلایی‌ها
داشتم تو حرمت بروبیا

آخرش مقیم کربلا می‌شم
منو آرزو به دل نذاریا

سامونم حرمه
من دوا درمونم حرمه

جایی که آرامش می‌گیرم
خودمم می‌دونم حرمه

کاش منم اهل نجف بودم
با خداوند خودم طرف بودم

کاشکی کنار بابام بودم
جون می‌دادم تو وادی‌السلام بودم

من که می‌دونم آخرش یه روز
میشه محل زندگیم نجف

گفتند اصلیتت برا کجاست
باید همه بلند بگیم نجف

من خونم نجفه
من آروم جونم نجفه

تنها جایی که مست می‌شم
خودمم می‌دونم نجفه

من تو رو دارم
هیچی نمی‌خوام
کرببلاته آخر دنیام

من نمی‌دونم، چقدر تو خوبی
هواتو کردم، دم غروبی

مهربونتر از بابامی
تو همونی که می‌خوامی

ته هر لطف و مرامت
یک کلام آخه