عاشق شدم اما تاوانشم دادم از غصهی دوری دنیامو غم برداشت عکس ضریحت رو وقتی بغل کردم لبخند زدم اما چشمامو نم برداشت انگار فقط از عشق دلتنگی میمونه وقتی دارم تقاصِ این دوری رو پس میدم من واسه اینکه ببینمت تو خواب خیلی شبا به یاد تو با گریه خوابیدم تو رو به گریههای من بذار خودت رو جای من ببین دلم طاقت نداره دلِ شکستهی منو این روح خستهی منو تو آغوشت بگیر دوباره پناه من امام حسین... **** دنیام بدون تو بی رنگ و بیروحه بی تو زمستونه بی تو هوا سرده تو زندگیم هر چی کم داشتم و دارم عشقت آقا جای خالیشو پر کرده جز تو کی آقاجون حرفامو باور کرد کی از نگاهِ خستهی من دردمو فهمید توی روزای سخت، حالم که بد میشد تنها کسی بودی که اومد حالمو پرسید تو مرهمِ غم منی، آقا تو محرم منی شبایی که میشم پر از درد حسین برای من دلواپسی توی روزای بیکسی فقط میشه رو تو حساب کرد پناه من امام حسین... **** از کوچیکی آقا واست پریشونم روی لبِ خشکت عمریه بارونم چشمام فقط واسه داغ تو تر میشن خیلی دوست دارن اشکای رو گونهام از اون قدیما با مِهر تو مأنوسم هر شب بغل کردم آقا تو روضه غمهاتو من عمرمو دارم پای تو پیر میشم خودت ببین چین و چروکهای تو چهرهام رو من آرزومه به پای تو یه شب تو روضههای تو سرم رو رو زمین بذارم تو لحظههای مردنم شبِ به خاک سپردنم تو هم آقا بیا کنارم پناه من امام حسین…
به به، اووووج بگیر سید جواد، تو رو به ابوالفضل، مثل گریه میکنه آخ مثل، بچگیام...
ماشاءالله
عالی🥲🥲🥲🥲