نذار برگردم سر خونه‌ی اوّلم حسین
نذار هر کی که رسید دل گداتو ببره
حالا که برگشتم و سرم به سنگ‌خورده آقا
می‌دونم جز تو کسی بار مَنو نمی‌خره
توی دنیا بی‌قرارم
نوکری تو شده دار و ندارم
خیلی خوشبختم از اینکه
توی زندگیم امام حسینو دارم
ای باخبر از حال پریشونم حسین
قلبم می‌لرزه وقتی میگم جونم حسین
دردت به جونم، اسم تو درمونم حسین
عشق منی
همیشه توی قلبمی
اینو میگم به عالَمین:
(حُبُّ الحسین اَجنَّنی)۲
(نِعمَ الامیری، نِعمَ الامیری، نِعمَ الامیری
یا حسین)۳
محشر شد و دیدم همه‌جا غوغا شد
هر کس که حسینی شده بود، آقا شد
والله قسم هر چه خدا داد به ما
از لطف حسین و مادرش زهرا شد
فقط از تو برمیاد دل منو جلا بدی
منو بین زائرا، هر جوری می‌شه جا بدی
می‌دونم دل تو هم تنگه برا گدات آقا
دنبال بهونه‌ای بَراتِ کربلا بدی
تویی اون پناه آخر
تو امید دلِ ناامید نوکر
من که آبرو ندارم
بخرم منو به حق علی‌اکبر
دنیا رو گشتم مثل تو اربابی نبود
آقای خوبم زندگی بی‌تو چه سود؟
تنها امیدم، محتاجتم یومَ الوُرود
حُبُّ‌الحسین
شده یه نور تو عالمین
مرکز وصل عاشقا
(زمینِ بین‌الحرمین)۲
(نِعمَ الامیری، نِعمَ الامیری، نِعمَ الامیری
یا حسین)۳
