پریشونه حال و احوالم

پریشونه حال و احوالم
پر از درد و غربته دنیا
میشه خونه بی تو ویرونه
نرو زهرا بی تو من تنهام

شب قدر منی ای نگارم
ز غم تو ببین بی‌قرارم
همه دم شده ورد زبانم
تو بمان تو بمان در کنارم

در دل بر عالمی بستم 
عاشقی خستم 
من علی غریبم

پریشان از حس زندانی
اشک پنهانی 
من علی غریبم

مرو زهرا فاطمه جانم فاطمه جانم من علی غریبم...

نکن کار خانه یا زهرا
عزیز من زار و نالانی
چه کردند با روی تو آخر
که از من رو بگردانی

آه از آن ضربه‌ی وحشیانه
آتش از خونه میزد زبانه
حسن هر شب توی خواب می‌خونه
مادر و کوچه و تازیانه

بمان یاس ارغوانی من
قدکمانیه من
من علی غریبم

حلالم کن ای ستاره‌ای من
یار خانه‌ی من
من علی غریبم

نرو زهرا فاطمه جانم فاطمه جانم من علی غریبم...

شبی با غم‌ها سحر کردم
بر احوال خود نظر کردم
چه ایام خوب و شیرینی
که با زهرایم سپر کردم

صبح ما بعد تو شد شب تار
رد خونه هنوز روی مسمار
من بمیرم که زهرا تو بودی
بین در بین آتیش و دیوار

بزن موی زینبت شونه
دل پریشونه
من علی غریبم

حسین هر شب تشنه‌ی آبه
غرقه در تابه
من علی غریبم

نرو زهرا فاطمه جانم فاطمه جانم من علی غریبم...