همه دنبال نود بودیم که صد جور شد در گدایی کوچههای دورِ مرقد جور شد نیمه شب تا وادی قم پا برهنه آمدیم طور موسی خواستیم و تور مشهد جور شد سایهای میخواستیم اندازهی خورشید حشر گوشهی دنجی به زیر سقف گنبد جور شد دست خالی آمدیم عمری در اطراف حرم حاجت ما پیش این آقا نشد رد، جور شد پیش سلطان شاه باشی یا گدا منظور نیست با لباس پاره هم که آمدی بدجور نیست با دعاهای کریمان میشود رزقت زیاد تشنه هم حتّی نباشی میرسد آب مراد میخورد با یا علی موسی الرضا زنگ بهشت موقعی که میخورد نقّارهاش هر بامداد حج اگر حجّ فقیران شد خدا راضیتر است رسم این حج را به ما موسی إبن جعفر یاد داد میهمان دعوت که باشد میرود باب الرضا میهمان ناخوانده باشد میرود باب الجواد من گدای سفرهی دست جوادم از ازل سالهای سال جا افتادهام در این محل سرکشم امّا سرم پیش رضا خم میشود عهد من در بندگی اینگونه محکم میشود خوب میفهمم که دارم خوب مستی میکنم چون امین الله من با اشک توأم میشود هر کجا گفتم رضا دیدم همانجا مشهد است هر کجا گفتم حرم دیدم فراهم میشود مینویسم بر در این کهف اعوذُ باالرضا سگ میان خانهی ارباب آدم میشود با همین بارم همین بار گناهم میخرند آخرش در خانهی آقا مرا هم میخرند بر در این شاه، شاهان زود زانو میزنند خادمانش صحن را با دیده جارو میزنند دور ایوان طلا با یاد ایوان نجف کفتران این حوالی ذکر یاهو میزنند گفتن آقا به جان مادرت روزی ماست در حرم حاجات ما حرف دو پهلو میزنند تشنهی آب فراتم دور سقّاخانهاش کاسههای آب بر سقّا فقط رو میزنند **** آب به خیمه نرسید فدای سرت، فدای سرت حسین قامتش خمید فدای سرت، فدای سرت دامن کشان رفتی دلم زیر و رو شد، دلم زیر و رو شد چشم حرامی با حرم روبهرو شد، دلم زیر و رو شد، دلم زیر و رو شد بیا برگرد خیمه ای کس و کارم منو تنها نگذار، ای علمدارم آب به خیمه نرسید فدای سرت، فدای سرت حسین قامتش خمید فدای سرت، فدای سرت ***** آن قدّ مردانهای که... روی دریا را زمین زد به وفا معنی ابالفضل ساقی از آب تشنه برگشت پهلوون یعنی ابالفضل توی اوج ناامیدی تو که شرمندگی دیدی نذار شرمنده بمونم بگو که منو خریدی السلامُ علیٰ ساقیَ العَطاشا
سلام