
هزار بار بشویم لب از شراب طهور که آورم به زبان نام آن صحیفهی نور زکیه، طاهره، انسیه، فاطمه، زهرا که در بهشت به منصوره آمده مشهور زمینیان و سماواتیان به نورش غرق اگرچه نور وی اندر حجاب شد مستور هزار عیسی مدهوش فیضِ او در چرخ هزار موسی مدهوشِ نور او در طور دلی که در قفس سینه بهر او نتپد چو مردهایست که خوابیده سالها در گور خدای داند و پیغمبرش که زهرا کیست کجا شناختِ وی بر بشر بُود مقدور ستارهایست هزاران برابر خورشید که ما به صورت یک سکّه دیدهایم از دور پیمبری به قیامت، رَه نجاتش نیست مگر که با علی و فاطمه شود محشور **** آسمان کوثر به دنیا آمده کوثر بخوان با سرودِ وحی، مدحِ دختِ پیغمبر بخوان مدحِ آن ممدوحهی محبوبهی داور بخوان با زبان خویشتن با دَم حیدر بخوان با زبان حیدر از صدّیقهی اطهر بخوان هرچه زیبا خواندهای امروز زیباتر بخوان ماهِ عصمت، اخترِ برجِ هدی را مدح کن روح احمد، لیلةُالقدرِ خدا را مدح کن جانِ عالم یک جهان، جان را گرفته در بغل دست دل بگشوده و قرآن را گرفته در بغل مطلعُ الانوارِ ایمان را گرفته در بغل گوهرِ دریای غفران را گرفته در بغل هستیِ دادارِ منّان را گرفته در بغل هرچه گویی بهتر از آن را گرفته در بغل یا محمد عصمتِ کبریست این بوسه زن بر آفتابِ طلعتش زهراست این این زِ پا تا سر تجلّای جمالِ داور است این نه یک دختر، تمام هستیِ پیغمبر است این به احمد کوثر است و دختر است و مادر است بلکه مامِ یازده عیسای عیسیپرور است چهارده معصوم را شخصیتِ او محور است جز محمد از همه از تمام انبیاء بالاتر است ذات حق با آیهی قرآن ثناها گویدش اولین شخصیت عالَم فداها گویدش مخزن اسرار حق گوهر ندارد مثل او ذات ربُّ العالمین مظهر ندارد مثل او نخل سرسبز نبوّت بر ندارد مثل او شخص ختمُ الانبیاء دختر ندارد مثل او شیرِ حق، دست خدا یاور ندارد مثل او هرچه گفتم هرچه گویم در ثنای او کم است مدحِ ناموس خدا فوق بیانِ عالم است صلّی علی محمد سورهی کوثر آمد... آفرینش باغِ توحید و بهارش فاطمهست دین و قرآن تا قیامت اعتبارش فاطمهست مصطفی فخر نبوّت افتخارش فاطمهست مرتضی دست خدا و دست یارش فاطمهست دست یارش نه، همه دار و ندارش فاطمهست ای خوش آن کس که روز حشر یارش فاطمهست در ثنای او همان اقرارِ عجز ما بس است گفتنِ اوصاف این دختر نه کار هر کس است صلّی علی محمد سورهی کوثر آمد صلّی علی محمد عجب گلی درآمد فاطمه یعنی تمام هستیِ هستآفرین فاطمه یعنی بهشتِ رحمتٌ للعالمین فاطمه یعنی حجاب، عصمت و تقوی و دین فاطمه یعنی چراغ آسمانها و زمین فاطمه یعنی یداللهی دگر در آستین فاطمه یعنی علی یعنی همان حبلالمتین فاطمه یعنی جمالِ بیمثالِ کبریاء فاطمه یعنی کتابَاللهِ کلّ انبیاء صلّی علی محمد سورهی کوثر آمد... فاطمه در فُلک هستی ناخدایی میکند فاطمه در روز محشر کبریایی میکند فاطمه از شیرِ حق مشکلگشایی میکند فاطمه در چشم حیدر خودنمایی میکند فاطمه در بندگی کار خدایی میکند فاطمه بر شیعیان لطف نهایی میکند فاطمه یعنی چراغ محفل افلاکیان فاطمه یعنی زِ رأفت، همنشین خاکیان صلّی علی محمد سورهی کوثر آمد صلّی علی محمد همسر حیدر آمد **** یا حضرت زهرا عیدی بده بر ما هستی به سُرور سر دهد زمزمه بخشیده از این زمزمه شادی همه را گویید به هم مردم ایران تبریک میلاد امام و مادرش فاطمه را تبریک **** همه زِ جا برخیزید، به پای او گل ریزید قبلهی حاجات آمد مادرِ سادات آمد گدای کوی زهرا طعنه به حاتم دارد هر آن که یک نم دارد کرامتِ یم دارد ریزهخورِ این سفره چه نعمتی کم دارد کسی که زهرا دارد چه غم به عالم دارد