مژده ای اهل رضا روی رضا پیدا شد جلوهی حسن الهی به فضا پیدا شد ضعفا روی به گلزار ولایت آرید که گل روی معین الضعفا پیدا شد ***** ای عرشیان به شهر خراسان سفر کنید شب را در این بهشت الهی سحر کنید با زائرین این حرم الله سر کنید مدح رضا چو آیهی قرآن ز بر کنید عید بزرگ شیعهی آل پیمبر است میلاد هشتمین حجج الله اکبر است ای دل بگیر جان و به جانان نظاره کن بر چهرهی حقیقت ایمان نظاره کن یک لحظه بر تمامی قرآن نظاره کن در دست نجمه نجم فروزان نظاره کن میلاد پارهی تن زهرا و احمد است شمس الشموس عالِم آل محمد است این مظهر جمال خداوند اکبر است آیینهی تمام نمای پیمبر است خورشید نجمه یا مه افلاک پرور است قرآن روی سینهی موسی بن جعفر است بر خلق آسمان و زمین مقتداست این جان رونما دهید که روی خداست این روشن هزار سینهی سینا به نور او چشم هزار موسی عمران به طور او صف بستهاند خیل رسل در حضور او دل بحر بیکرانهای از شوق و شور او ریزد برات عفو خدا از نظارهاش دوزخ بهشت میشود از یک اشارهاش هر قامتی که سرو لب جو نمیشود هر صورتی که وجه هوالهو نمیشود هر پادشه که ضامن آهو نمیشود هرکس که نام اوست رضا، او نمیشود در طوس پارهی تن احمد بوَد یکی آری رئوف آل محمد بوَد یکی ای خلق خاک پای تو یا ثامن الحجج جان جهان فدای تو یا ثامن الحجج قرآن پر از ثنای تو یا ثامن الحجج ایمان بود ولای تو یا ثامن الحجج دین را بجز ولای تو اصل و اصول نیست تهلیل بی ولای تو هرگز قبول نیست گل از نسیم صبح بهشت تو بو گرفت خورشید پیش روی تو از شرم رو گرفت ماه از فروغ خشت طلایت وضو گرفت بی آبرو ز خاک درت آبرو گرفت من دور گندم کرم تو کبوترم ردّم نکن که از همه بی آبروترم