من و دل زهرایی

من و دل زهرایی، من و مِیِ مولایی
تُو قرآن تویی که اصلِ قصّه‌هایی

می‌زنه یاسِ دلم جَوونه
که میاد از یارم یه نشونه
سُرود جشنِ ولادت ارباب
طنینش امشب تا آسمونه

من و دل و شیدایی، من و مِی و رسوایی
فلَک هم ندیده چون تو دلربایی...

*****

هر کی آزاده، غلامِ حسینه
سلام ایزد، سلام حسینه
پیرو راهش جاش تُو بهشته
جَنّت اعلا به نامِ حسینه

کسی که قدم‌هاش بهاره، حسینه
کسی که به پاهاش ستاره می‌باره، حسینه

کسی که وجودش به عالَم قراره، حسینه
کسی که با تیغش به ظالم شراره، حسینه

کسی که خدا هم شبیهش نداره، حسینه
کسی که با عشقش اثر روی دل‌ها می‌ذاره، حسینه

کسی که ز جامش دو چشمام خُماره، حسینه
کسی که صلابت، شجاعت، سخاوت، رشادت، مروّت، به پاش سر می‌ذاره، حسینه
کسی که برای همه اعتباره، حسینه

کسی که غما رو می‌دونه، حسینه
کسی که فرشته تُو جَنّت به اسمش ترانه می‌خونه، حسینه
کسی که تا مُردن، تا رفتن، تُو غربت، تا محشر، کنارت می‌مونه، حسینه 
کسی که یه شاهه، قیامش هنوزم جَوونه، حسینه

من و تبِ دنیایی، من و شبِ زیبایی
منم مثل مجنون، تویی که لیلایی

بازی بازیش با میکائیله
سازِ سرودش اسرافیله
آروم آروم چشماشو می‌بنده
گهواره دستِ جبرائیله

من و دل و شیدایی، من و مِی و رسوایی
فلَک هم ندیده چون تو دلربایی

می‌زنه یاسِ دلم جَوونه
که میاد از یارم یه نشونه
سرود جشنِ ولادت ارباب
طنینش امشب تا آسمونه