من که یه عمری، دَم زِ عشق ناب زدم
بر سر و سینه، از غم ارباب زدم
یا حسین گفتم، بی گدار به آب زدم
ثارالله، ثارالله
تو زیادش کن، اشک کم ریختم آقا
غصه‌هامو من، تو خودم ریختم آقا
یا حسین گفتم، باز به هم ریختم آقا
ثارالله، ثارالله
من ازت کربلا می‌خوام، آقا حاشا به کرمت
تو بگیر دستمو بیام، پای پیاده تا حرمت
خدا از بزرگی، نکنه کَمِت
ثارالله ثارالله ، أنت فی قلبی ثاراللّه ...
من نفس‌هام به، غیر تو وابسته نیست
تا تورو دارم، دست و بالم بسته نیست
این روزا هیشکی، مثل زینب خسته نیست
ثارالله، ثارالله
از تو میگه هر، سینه‌ی افروخته‌ای
از تو میگه هر، عاشق دلسوخته‌ای
من ندارم جز، عشق تو اندوخته‌ای
ثارالله، ثارالله
دوباره رؤیای ضَریت، دل رو کشوند پای ضریح
کِی میرسه دستم آقا، باز به شبکه‌های ضریح
دلم خیلی تنگه، برای ضریح
ثارالله ثارالله، انت فی قلبی ثاراللّه ..
حسین وای..
چه صفا داره، صحن و بارگاه تو
نوکری کردم، تو دم و دستگاه تو
کاش منم بودم، نوکر دل‌خواه تو
ثارالله، ثارالله
سرنوشت ما، خورد به روضه‌هات گره
آدم چیز فهم، تا تهِ خطو بره
که برای چی پاره شد این حنجره
ثارالله ، ثارالله
آقا کافیه جون بخوای، تو طَبَق اخلاص می‌ذارم
دستمو من تو دستای، حضرت عباس می‌ذارم
گِره وا کن آقا، که گرفتارم
ثارالله ثارالله، أنت فی قلبی ثاراللّه ...
