فرشتهی طبع من، زندگی از سر بگیر باز به سوی خدا، بال بزن، پر بگیر بخوان سرود و صله ز حَیّ داور بگیر ز دست مولا علی، شراب کوثر بگیر دست فشان، پای کوب، فرشتگان عفاف خدا برای علی گرفته جشن زفاف به گلشن عیش ما، غم است چون زاغِ زشت امین وَحی خدا لاله بیار از بهشت ببین به بالت خدا، شعر عروسی نوشت به هم رسیدند باز، دو یار نیکو سرشت دو اختر تابناک، دو آفتاب کمال دو سورهی واقعه، دو آیت ذوالجَلال فرشتگان بر بدن ز نور خلعت کنید غرق شده در خدا، ناز به خلقت کنید عروسی فاطمهاست، تمام همّت کنید پیمبران را سوی مدینه دعوت کنید ولیمهی کِبریا، هدیهی عقد علیست (قلب علی دوستان، سفرهی عقد علیست)۲ علی علی علی علی اَلا که شادی کنید یافته غم خاتمه فیض اللهی شده، شامل حال همه از نفس کائنات، میرسد این زمزمه که گشته امشب عروس فاطمه بر فاطمه مادر مولا علی، علی اگر حیدر است عروس تو فاطمه، دختر پیغمبر است عروسی است و عروس، دختر پیغمبر است عروسی است و عروس، آینهی داور است عروسی است و عروس، فاطمهی اَطهَر است عروسی است و عروس، فداییِ حیدر است وجود او با علی، عروج او تا علیست هر نفس این عروس، هزارها یا علیست علی علی علی علی