علی جان شدی راحت از غصّه و درد و غمهای دنیا وفایی نکرد این زمونه بهت بعدِ زهرا، یا مولا علی جان شکستن غرورت رو تو کوچههای مدینه زدن زندگیتو به هم از روی بغض و کینه، یا مولا جلوی نگاه تو در سوخت، واویلا به همراه مادر پسر سوخت، واویلا چهل تا حرومی شدن رد از روی در توی شعلهها بال و پَر سوخت، واویلا علیجان، علی یا علی یا علی یا علیجان علیجان... علی جان یه عمره که سوزنده قلبت رو کابوس کوچه غم و غصّههاتو میگفتی به چاههای کوفه یا مولا علی جان هنوز بعد سی سال نرفته زِ یادت چه ها شد شدن حملهور سمت در محسنت هم فدا شد واویلا بمیرم برا سوز اشکات، یا مظلوم نداشت هیچ تسلّایی دردات، یا مظلوم مغیره تو رو وقتی میدید میخندید نمک میزدش روی زخمات، یا مظلوم علی جان با فرقِ شکسته توی بسترت نیمه جونی با چشمای تر از عطش داری روضه میخونی یا مولا علی جان حسینو با لبهای تشنه میبُرن سرش رو یه لشکر تو گودال به خون میکِشن پیکرش رو یا مولا تموم تنش میشه غارت واویلا میریزن برای غنیمت واویلا میمونه حرم بین مشتی نامحرم روی ناقه میرن اسارت واویلا با نگاهش حرفها میزد حسین پیش زینب دست و پا میزد حسین علی جان یه روزی میاد که همین کوفه میشه قیامت به اهل حرم میشه تو کوفه خیلی جسارت واویلا علی جان به حال پریشون و اشکای زنها میخندن توی کوچه پس کوچهها راهشونو میبندن واویلا امان از نگاههای انظار واویلا عقیله کجا کوچه بازار واویلا یه عدّه حرومی میان و زینب رو با زخم زبون میدن آزار واویلا حسین جان سرت رو توی قتلگاه نانجیبا بریدن تنت رو یه لشکر با سرنیزه از هم دریدن واویلا حسین جان دیدم حتی اون کهنه پیراهنت رفته غارت زدی دست و پا در عوض حرمله کرد اهانت واویلا صدا میزدم مادرم رو یا زهرا بریدن سر دلبرم رو یا زهرا گرفت بوی خون دشت و صحرا نامردا زدن حلقه دور و برم رو یا زهرا حسین جان با مرَکب رسیدن تو گودال تنت زیر و رو شد دیدم نعل تازه زدن پیکرت پشت و رو شد واویلا حسین جان غریب کشتنت توی گودال یا مظلوم شدی زیر پاها لگدمال یا مظلوم سرت رو زدن روی نیزه یا مظلوم چی اومد سرت بین جنجال یا مظلوم **** چشمای تارمو دیگه تار نکن دیگه بیش از این گرفتارم نکن سخته شیش تا برادر داشته باشی شمر بگه چی کار بکن چی کار نکن