عجیب نیست که دائم سرِ زبان من است حسن قشنگترین واژه در جهان من است اگر به گفتن ذکرش همیشه مشغولم زبان برای همین کار در دهان من است همیشه أشهَدُ أَنّ حسن کریمُالله پس از علی ولیُالله در اذان من است گدای سفرهی او بودهاند اجدادم همین بزرگترین فخر خاندان من است غم نداریِ خود را نمیخورم هرگز چرا که مُهر حسن پای آب و نان من است اگرچه جان جهان شد برای ما اما همیشه گفته حسن جان حسین جان من است