شمس و قمر ابوترابی مفهوم بلند آفتابی خشکی ز قدومت شده دریا والله که آبروی آبی بالاترین قسم برا آذری ها اباالفضله روزی سفره های ما همیشه با اباالفضله عالم فدای این عموی نازنین و دلربا ذکر مدام لب های رقیه یا اباالفضله هم زبون رقیه عموی مهربون رقیه دادی نشون به هر یل شامی که تویی پهلوون رقیه فرمانده ی گردان یمینی شاگرد امیرالمومنینی عالم شده مات قد و بالات الحق که یل ام البنینی حاتم مرید هیبت و مقام اباالفضله لقمان اسیر شوکت و کلام اباالفضله رقیه میزنه مُهر پادشاهی پیشونیِ هر کس که نوکر و پیرغلام اباالفضله با مرامی اباالفضل واجب الاحترامی اباالفضل تکیه زده به تو خود ارباب بذار بگم که امامی اباالفضل