شده آوای جان من به آه و چشم گریان میا كوفه میاكوفه حسین جانم حسین جان من از دار العماره كنم بر تو اشاره به زخم بی شماره حسین جانم حسین جان به راه عشقت ای مولا ز جانم دل بریدم به غیر از طوعه در كوفه جوانمردی ندیدم دل من بی شكیب است وَ دردم بی طبیب است سفیر تو غریب است حسین جانم حسین جان الا ای لاله تو آخر شوی پرپر حسین جان تو آیی در همین كوفه ولی با سر حسین جان گل خیرالنسایی به عالم مقتدایی هلال نیزه هایی حسین جانم حسین جان