روی نیازم کجا سوی حسین است وبس

حسین ای جانم... 

رویِ نیازم کجاست، رویِ حسین است و بس
قبله ی قلبم کجاست، کوی حسین است و بس

حسین ای جانم... 

سلسله‌ی عشق را سلسله‌جنبان خداست
سلسله عشق چیست، موی حسین است و بس 

حسین ای جانم... 

دیدن وجه خدا گر که تو را آرزوست
وجه خدا ای عزیز، روی حسین است و بس

حسین ای جانم... 

رزق ما می‌رسد از خان اباعبدالله
از غبار سرِ دامان اباعبدالله

گرچه در محضر او مظهر فقریم ولی
هرچه داریم به قربان اباعبدالله 

حسین ای جانم...

تا که آدم به فَغان گفت قدیمَ الاحسان
پهن شد سفرهَ‌ی احسان اباعبدالله 

بس کریم است عجب، نیست که مردم باشند
در قیامت همه مهمان اباعبدالله 

حسین ای جانم...

ما نمک‌گیرِ حسینیم، حرام است به ما
نانِ هر سفره به جز نان اباعبدالله

بگذارید بگویند که کافر هستیم
ما که هستیم مسلمانِ اباعبدالله

حسین ای جانم...

گر همه صورت‌گران، صورت زیبا کِشَند
صورت ارباب ما از همه زیباتر است

حسین ای جانم...