رفیق یه روز میاد رفاقتو نشون میدی
شونه‌های منو تو قبر تکون میدی
شاید توی پیری و شاید جوونی
باید برام بشینی تلقین بخونی
اِسمَع اِفهَم یا فُلانِ بن فُلان
شونمو که تکون میدی توأمان
بگو آقا رفیقم سینه‌زنه
پشتِ دسته‌هات می‌رفت دوان دوان
بیا دستشو بگیر همین الان
هَل اَنتَ عَلَی العَهدِ الَّذی فارَقتَنا
امسال بدون من میری به کربلا
یادت نره رفیق منو بین موکبا
یادت نره رفیق منو بین زائرا
اِذا اَتاکَ المَلِکان المُقَرَبان
چند قدم به نیت گذشتگان
توی مشایه برو گریه کنان
می‌خوری چای عراقی نوش جان
فَلا تَخَف، یادم کن توی ایوونِ نجف
ذکر علی علی برام بگیر
تا که بگیره روح من شعف
لا تَحزَن، قَسمت میدم به شاهِ بی‌کفن
اگه رفتی حرم امام حسین
یه سلامم بده از جانب من
اَفَهِمتَ یا فُلانِ بن فُلان
غصه نخور می‌رسه امام رضا به دادِ ما سینه‌زنا
اَفَهِمتَ یا فُلانِ بن فُلان
غصه نخور از تو قبر در اومدی خاک بریز و بگو صاحب الزمان
(یا صاحب الزمان اَلغوثُ و الاَمان)۲
