در واقعه آن دشت به آن دشت عطش آلود
[ حاج حسن خلج ]- 18.8K
- 30
- 0
در واقعه‌ی آن دشت، آن دشت عَطَش آلود بَر پیکر شهزاده، تا شاه نظر بِنمود خم شد ز سر دوشش، برداشت عبا فرمود ای وای که تابوتت، عمری سر دوشم بود **** گَمان مَدار که گفتم برو دل از تو بُریدَم نَفَس شِمُرده زَدَم از پی‌ات پیاده دویدم **** پِسرم سَرو قَدَم، راه برو چند قَدَم تا کنم قد تو را خوب تماشا پسرم **** مُردَم از این الم که نَمُردَم برای تو ای خاک بر سرم، که نَشُد خاک پای تو گر اختیار مرگ به دستم دَهَد خدا روزی هزار بار بِمیرَم برای تو
