تا گریه بر حسین تمنای خلقت است

(تا گریه بر حسین، تمنای خلقت است
بین من و تمام ملائک، رقابت است)۲

نزدیک می‌کند دل ما را به هم، حسین
این اشک روضه نیست، که عقد اخوت است

مقبول اگر شداست، نمازی که خوانده‌ایم
مُهر قبولیش به خدا، مُهر تربت است

پیدا شدیم، هرچه در این راه گم شدیم
یعنی فقط حسین، چراغ هدایت است

از دخل آبروی حسین است، خرج ما
نوکر برای صاحبش، اسباب زحمت است