به هر که روز ازل نعمتی عطا کردند

به هر که روز ازل نعمتی عطا کردند
مرا به روضه‌ی ارباب مبتلا کردند

دلم خوش است گره‌های زندگی مرا
به حُرمت قسم «یا رقیّه» وا کردند

بهشت از نظر آسمانیان افتاد
همین‌که کرب‌وبلای تو را بنا کردند

کبوتر دل من را درست روز ازل
حوالی حرم کربلا رها کردند

منِ خراب کجا و هوای روضه‌ی تو؟!
مرا به لطف حسن با تو آشنا کردند

برای زخم تنت گریه کردم و دیدم
علی و فاطمه عمری مرا دعا کردند

جماعتی که تو را می‌زدند در گودال
فقط به تو نه، به انسانیت جفا کردند

کسی نگفت چرا نعل تازه آوردند
کسی نگفت سرت را چرا جدا کردند

چه‌ها که زینب کبری ندید در گودال
سنان و حرمله با پیکرت چه‌ها کردند

حسین...