به این امید که تو می‌دهی جواب حسین

به این امید که تو می‌دهی جواب حسین
سلام داده به تو هر که خورده آب حسین

به عشقِ گریه برای مصیبتت دارد
چهار فصل، گُلِ چشمِ من گلاب حسین

به آبروی همین چند قطره محترمم
به روسیاهیِ من گریه زد نقاب حسین

به پادشاهیِ عالم نمی‌کنم میلی
چرا که نوکرِ تو می‌شوم خطاب حسین

کمالِ من اثر هم نشینی‌ام با توست
که غوره‌ی دلِ من با تو شد شراب حسین

اگر در آتشِ عشقِ تو سوختن باشد
کجاست آن‌که بترسد از این عذاب حسین

بتاب بر منِ آلوده و بسوزانم
چرا که پاک کننده‌ست آفتاب حسین

اگر بَدم، اگر آلوده‌ام، تو سرورمی
که من جوانم و تو سید الشباب حسین