این سینه جای هیچ کسی نیست جای توست
گرچه فضا کم است ولیکن برای توست
درمان درد من نبوَد غیر از اشتیاق
درمان درد من دَم پایین پای توست
تربت نگو علاج غم دل‌شکستگان
تربت شفاعت است و شفا در عزای تو
یک یا حسین گفتم و خوشبختم و حسین
خوشبختی از دریچه‌ی چشم گدای توست
من دل‌‌خوشم تو لحظه‌ی مرگم که می‌رسی
پرسد مَلک، حسین مگر آشنای توست؟
من بارها به کرب‌وبلا گفته‌ام بهشت
نه نه بهشت گوشه‌ای از کربلای توست
هر شب دلم بهانه‌ی هیئت نموده است
هیئت مکان و مجمع آواره‌های توست
از عشق بو نبرده کسی که نگفته
عشق، ارباب ما حسین یقیناً خدای توست
