از وقتی كه صدات زدم

[ میلاد قبایی ]
از وقتی كه صدات زدم
سينه چقدر برات زدم
هر شب توو روضه خم شدم
بوسه به پرچمات زدم

آرزومه زير علمت باشم 
 ماهی يه دفه حرمت باشم
همه‌ی دنيام حسين

زندگی بی تو شبيه زندونه 
 خدا ميدونه تويی درمونه
تموم دردام حسين

راه و رسم عاشقی رو بده يادم
واس جون دادن برا غمت آمادم
تو رو آقا خونوادگی دوس داريم
آخه ديوونت بودن همه اجدادم

ابی عبدالله مدد ابی عبدالله ۴

آب حيات من حسين
صوم و صلاة من حسين
رو ميكنم به اين حرم
راه نجات من حسين

دوس دارم آقا تو رو بی اندازه 
بارون منو ياد تو ميندازه
مقيم روضت شدم

تا اومدمو حرمتو ديدم 
 وقتی كه خاک پاتو بوسيدم
عاشق تربت شدم

بايد از تو روزيمو بگيرم آقا
بی تو حتی توو بهشت نِميرم آقا
آرزومه كه به پای بی بی زينب
شصت و نُه دفعه برات بميرم آقا

ابی عبدالله مدد ابی عبدالله ۴

منبع:موسسه ادبیات آیینی بی‌پلاک

نظرات