چه کنم از حرمت دورم حسین

چه کنم از حرمت دورم حسین
چه کنم از اربعین جا موندم

ولی هر شب با خیالِ کربلا
زیر بیرقت حسین‌جان خوندم

منو راهی کن آقا اربعین بیام حرم
اربعین از نجفِ علی بیام دوباره تا کربُبلا

با پای پیاده و رو دوشم علامته
روضه‌های قتلگاهتو بخونم که شده سرت جدا

آقا آرزوم اینه با مادرم بیام حرم
تورو جون مادرت عنایتی شاه کرم

سایه‌ی سرم بذار که عاقبت بخیر بشم
دستِ عباسِ علمدار بشه سایه‌ی سرم

کربلا حرم حرم، حرم حرم، حرم حرم ...


خونه‌ی مادریمه کربُبلا
پس چرا از خونمون دورم آقا

اگه اربعینِ امسالم نیام
می‌میرم از داغِ دوری شما

از تو جمع عاشقات اسمَمو قلم نزن
بذار تا مستی کنم با نامِ تو تا جون دارم ای باوفا

اگه که غرق گنام منو مثل حُر بخر
یا بذار حداقل سیاهی لشکرت باشم تورو خدا

منو نوکرِ تو می‌شناسن آقا تموم شهر
جدایی از تو برام بدتره از خوردن زهر

منو هم بخر به حق ساقیِ کربُبلا
اونی که تشنه شده کشته میون دو تا نهر

کربلا حرم حرم، حرم حرم، حرم حرم ...