هر چند نامِ نیک فراوان شنیده‌ایم
نامی به باشکوهی زینب ندیده‌ایم
زینب، زینب...
ارث از دلِ شجاع تو برده‌است یا علی
نامش گره به نام تو خورده‌است یا علی
حیدر، حیدر...
از چشم یار قامتِ دلدار دیدنی‌ست
نام حسین از لبِ زینب شنیدنی‌ست
حسین حسین...
از هر چه بگذریم سخن دوست خوش‌تر است
این دخترت علی چقدر شکل مادر است
زهرا زهرا...
زینب همان کسی‌ست که در راهِ عفتش
عباس می‌دهد، نخِ معجر نمی‌دهد
عباس عباس...
زن دیده‌اید اسوه‌ی هر مرد و زن شود؟
زن دیده‌اید مثل علی بُت شکن شود؟
حمدی نشسته خواند و دو عالَم قیام کرد
با ما رَاَیت بندگی‌اش را تمام کرد
آن زهره‌ای که چادر زهراست بر سرش
ناموسِ کبریاست شبستانِ معجرش
روزی که دل مجاورِ بانوی عشق بود
حس کرد قبرِ فاطمه هم در دمشق بود
(السّلامُ عَلَیک یا اباعبدالله)۲
(هر که دارد هوسِ کربُبلا بسم‌الله)۲
