مَهموم با دَمِ اباعبدالله
محزون از غمِ اباعبدالله
خاکم از گِلِ اربابه پس
هستم آدمِ اباعبدالله
من سرِ دارم، تو رو دارم
مثل عابس سرِ من بشه فدای سر یارم
عبدِ ارباب نوشتن روی مزارم
ای قرارم ای قرارم ای قرارم
تو رگ و خونم حسین
وصله‌ی جونم حسین
عمریه می‌گم حسین
از تو ممنونم حسین
عزّت بر درِ اباعبدالله
آقاست نوکرِ اباعبدالله
آدم تا خاتم با غمت
کردن گریه بر اباعبدالله
من بی‌قرارم، کس و کارم
مثل میثم می‌گم از تو حتی وقتی سرِ دارم
نوکرِ رقیه‌تن ایل و تبارم
ای نگارم ای نگارم ای نگارم
یا اباعبدالله آقای من
