(مردم بِهِم شیرآفرین نمیگن) ۲
(داره منو می‌کُشه این، نمیگن) ۲
اُمُّالبَنین چقدر بِهِم می‌اومد
دیگه بهم اُمُّالبَنین نمیگن
(حسین، حسین، حسین، حسین
حسین جان) ۴
اُمُّالبَنین شدن چه دَردِسَر داشت
تابوتشو معلوم نشد کی برداشت
غریبیِ امروزشو نبینید
اُمُّالبَنین روزی چهارپسر داشت
(حسین، حسین، حسین، حسین
حسین جان) ۴
بوی علی چهارتاییشون می‌دادن
خیلی برا فاطمه جون می‌دادن
یادش بخیر دوروبَرَم که بودن
همه منو به هم نشون می‌دادن
(حسین، حسین، حسین، حسین
حسین جان) ۴
کبوترِ مدینه پَر نداره
خونم ستاره و قَمَر نداره
دیگه منو اُمُّالبَنین نخونید
اُمُّالبَنین دیگه پسر نداره
(حسین، حسین، حسین، حسین
حسین جان) ۴
غُصّه و ماتمِ منو می‌بینن
اوضاعِ دَرهَمِ منو می‌بینن
اونایی که مَحوِ رشیدیم بودن
حالا قَدِ خَمِ منو می‌بینن
(حسین، حسین، حسین، حسین
حسین جان) ۴
کشته شدند ولی خبر نداشتم
به هیچ‌کدومشون نَظَر نداشتم
تا می‌بینید منو بگید حسین‌جان
اَصلاً خیال کنید پسر نداشتم
(حسین، حسین، حسین، حسین
حسین جان) ۴
دلم شکسته، می‌دونم شکسته
قَدَم کمونه گمونم شکسته
روزا میام تو آفتاب می‌شینم
از چهار طرف سایه‌بونم شکسته
(حسین، حسین، حسین، حسین
حسین جان) ۴
همش می‌گفت: برام گلاب بیارید
منو دیگه پیشِ رباب نیارید
سَرِ مَزارِ من اگه اومدید
هرچی آوردید ولی آب نیارید
(حسین، حسین، حسین، حسین
حسین جان) ۴
