‌‌عشق هرچی قدیمی‌تر‌ خوش‌قیمت‌تره

عشق هرچی قدیمی‌تر خوش‌قیمت‌تره
پس روضه با پیرغلام پُربرکت‌تره
برعکسِ کلّ جهان زیر این علم
نوکر هرچی پیر بشه باعزّت‌تره

رهبر پیرغلامای دو جهان
حبیب ابن مظاهر اسدی
برو اول کنار قبر حبیب
اگه تا شیش‌گوشِ حسین اومدی
شریکش کن تُو روضه‌های حسین
اگه هیئت رفتی و سینه زدی

(رفیق خوب، یعنی حبیب که‌
جونشو دو بار فدا کرده برا رفیقش 
رفیق خوب، یعنی حبیب که
تُو حرم شبانه‌روز می‌مونه با رفیقش) ۲

آقاجان...

*****

خوشبخته اون‌که همه‌ش می‌ره کربلا
خوشبخت‌تر اونی‌که می‌میره کربلا
تُو دنیا هرکی یه‌جور پیر می‌شه ولی
خوش‌به‌حالِ اون‌که شد پیرِ کربلا

تُو پیرغلامایی که مثل حبیب
خدا گِلش رو طور دیگه سرشت 
یه‌جوری شوق نوکری داره که 
غبطه به روضه می‌خوره تُو بهشت
 امام‌حسین فقط برا یه نفر
مِنَ‌الغَریب الَی‌الحَبیب رو نوشت 

رفیق خوب، یعنی حبیب که 
می‌ره بی‌چون و چرا کربلا با رفیقش
رفیق خوب، یعنی حبیب که
بعد مرگش اسمشو می‌زد صدا رفیقش

آقاجان...