سایه‌ی مستدامه این پرچم
تا روزی که رو سر نوکرهاست
بزرگِ نوکرا اباالفضله
اُمِّ‌بنین مادر نوکرهاست
دلدارم اباالفضل
کس‌وکارم اباالفضل
خوش‌به‌حالِ دلِ من که تو رو دارم اباالفضل
دنیامی، اباالفضل
تو آقامی، اباالفضل
تهِ مردونگی و عشق و مرامی، اباالفضل
تو دلت دریاست، لقبت سقاست
تا خودِ محشر، عَلمت بالاست
(یا ابوفاضل، یا ابوفاضل)
میگن قدیمی‌ترامون وقتی
گره تو کارشون می‌افتاده
تو خونشون یه سفره می‌انداختن
با نون پنیر و سبزیِ ساده
سلطانه اباالفضل
بی‌کرانه اباالفضل
همه عالم روزی خورده سرِ خوانِ اباالفضل
جنگ‌آور اباالفضل
سر و سَرور اباالفضل
میشه دستِ تو شفیعم روز محشر اباالفضل
کَرمت غوغاست، حَرمت زیباست
تو قدِ ارباب عَلمت بالاست
(یا ابوفاضل، یا ابوفاضل)
هرکس که به غیر تو دل داد
یه روزی آخرش پشیمون شد
هرکسی که تو بهش نگاه کردی
روزیِ زندگیش فراوون شد
ای دل‌خواه، اباالفضل
قمرَالله، اباالفضل
می‌درخشه روی ماهِ تو مثل ماه، اباالفضل
محبوبم، اباالفضل
با تو خوبم، اباالفضل
تا آخر سنگِ‌تو به سینه می‌کوبم، اباالفضل
با تو پابرجاست، غیرت و احساس
تو جوونمردی، عَلمت بالاس
(یا ابوفاضل، یا ابوفاضل)
