راه روضه‌هات به جنته جنت الحسین

راه روضه‌هات، به جنته
جنت الحسین، قیامته
وقتی موقع، زیارته آقا

اسم کربلا وقتی که میاد، قلب من می‌لرزه
کربلا شب جمعه یک دقیقش هم می‌ارزه

شبای جمعه، چشام گریونه
به زیر بارون، لبم می‌خونه

حسین ای جانم، حسین ای جانم ...

کربلا نگو، بهشتمه
خاک تربتش، سرشتمه
سرپناه و سرنوشتمه آقا

مُهر تربتو، می‌بوسم با دلتنگیام میسازم
تا یه قطعه از کربلاتو دارم تو جانمازم

پر از اشکم یا، پر از لبخندم
نمازم رو تو، حرم می‌بندم

شبای جمعه، چشام گریونه
به زیر بارون، لبم می‌خونه

حسین ای جانم، حسین ای جانم ...

بین ما فقط، محبته
این برای من، سعادته
عشق تو پر از، حرارته آقا

ترسم اینه آخر تو خونه تو بسترم بمیرم
من یه نوکرم، بایدم بیام تو حرم بمیرم

به سر سودای، شهادت دارم
ان شاءالله من هم، لیاقت دارم

شبای جمعه، چشام گریونه
به زیر بارون، لبم می‌خونه

حسین ای جانم، حسین ای جانم ...

عشقمه که مستی کنم فقط از سبوی حیدر
آبرومو دارم فقط من از، آبروی حیدر

تک تک نفس‌های فاطمه ست ذکر هوی حیدر
رو به قبله‌ام وقتی می‌شینم روبروی حیدر

بی ولای تو، هیچ عبادتی تا خدا نمیره
هر کی خاک پای شما نشد، که بالا نمیره

این شبا همه کربلا می‌خوان، من نجف آقاجون
اربعین بدونِ نجف، کسی کربلا نمیره

عرش خداست، ارکان نجف
عاشقتم، سلطان نجف
آرزومه ایوان نجف

آقام آقام آقام آقام، آقام آقام آقام آقام ...

شاه منزلت، یعنی اینکه تو با خدا قرینی
کوری چِش دشمنات، تو مولای مؤمنینی

غیر مکتب تو، کجا میتونه بسازه آقا
میثم و علی گندابی و علامه‌ی امینی

اسمتو من از بچگیم آقا، با هدف می‌خوندم
قرآنو به سر می‌گرفتم و با شعف می‌خوندم

ای الهی به حق مرتضی قسمتم شِه بازم
اون نمازی که تو حرم با دُرّ نجف می‌خوندم

تو سرمه شوق حرمت
با همه فرق داره کرمت
من می‌میرم پای علمت

حیدر حیدر، حیدر حیدر ...