دلگیرم از دنیایی که واسه خودم ساختم
هرچی تو دادی هرچی داشتم هرچی بود باختم
رفتم پی کارم حواسم پرت دنیا شد
رفتم خودم رو از چش اربابم انداختم
به کَرَمت دلم خوشه فقط تو می دونی گدا چشه
بزار یه کربلا بیام داره فراقت ما رو می کشه
گدات اومده عزیز خدا
بده صدقه یه کرب و بلا
بین خیالم دیدمت گفتم پر از دردم
آروم نگاهم کردی آروم گریه می‌کردم
دستی کشیدی رو دل بی تاب و محزونم
باز از سر لطفت اجازه دادی برگردم
آره به جون تو قسم
همیشه تو بودی همه کسم
نذار ازت جدا بشم
بدون تو می گیره نفسم
محاله که از تو دل بکنم
که نوکر تو همیشه منم
که خواهش من همینه و بس
میون حرم بگیره نفس
حسین اباعبدالله
