خیال تو روی تو در هر طریق هَمرَه ماست
نسیم موی تو پیوند جانِ آگَهِ ماست
به رغم مدعیانی که منعِ عشق کنند
جمال چهره تو حُجَّتِ مُوَجّه ماست
اگر به زلف سیاه تو دست ما نرسد
گناهِ بختِ پریشان و دستِ کوتهِ ماست
به حاجِبِ درِ خلوت سرای خاص بگو
فلان ز گوشهنشینان خاک دَرگهِ ماست
سقّای دشت کربلا ابالفضل ابالفضل ابالفضل
دستش شده از تن جدا ابالفضل ابالفضل ابالفضل
آب به اولاد علی حرام است واویلا واویلا
کار حسین بن علی تمام است واویلا واویلا
همون دَم که رفتی دلم رفت
دلم پشتسر از حرم رفت
دَمِ خیمه دیدم عَلمدار
دلم با عَلم رفت
اگه برگردی رقیه نمیره ویرونه
اگه برگردی علیاصغر من میمونه
چشات دریا دریا خونه
چشای اهل خیمه بارونه
داره بازم زیر لب میخونه
اگه برگردی اگه برگردی
پاشو خنده بی تو حرومه
پاشو صحبتِ آبرومه
برا اهل خیمه پس از تو
اگه برگردی قد خواهرم خم نمیشه
اگه برگردی تو آتیش کسی کم نمیشه
رقیه میزنه به سینه
میگه میون گریه سکینه
میریم با عمو عباس مدینه
اگه برگردی اگه برگردی
اگه برگردی رقیه عروس میشه آخر
اگه برگردی عصا دست من میشه اصغر
اگه برگردی یه گهواره غارت نمیشه
اگه برگردی به هیچکس جسارت نمیشه
اگه برگردی اگه برگردی
عباس از من دو دست بر کمرو از تو بر زمین
دستِ دگر کجاست که خاکی به سر کنم
ای به خون خفته کنون در بَرِ من
داده به تو پیغام دختر من
گر نشد آب مُیَسَّر گردد
گو عمو خود به حرم برگردد
یا ابالفضل یا ابالفضل یا ابالفضل
