جوهر ميشد، اگر كه دريا كاغذ ميشد، همه درختا حتي از عرش، قلم میومد بازم میموندن، براي وصف شان و جلال، حضرت زهرا چه كوثري ... آيهي عشق پيغمبري چه سروري... اي كه آيينهي حيدري چه دختري چه همسري چه مادري من خدا رو دارم ميبينم زير نور قشنگ مهتاب من بهشتو دارم ميبينم زير پاي مادر ارباب هر كس اومد، برا گدايي كسي نپرسيد، اهل كجايي بدون حرفي، حتي سوالي كاسشو پر كرد، بدون منت اين خونواده، خوبن خدايي اصن خدا، خواست با زهرا خدايي كنه گدا خوبه، فقط از اينجا گدايي كنه چه قسمتي، چه عزتي، چه شوكتي من ميميردم تو رو نداشتم، مادرونه برام دعا كن توو نمازت وقت قنوتت، اسم اين نوكرو صدا كن
از خوبیه متن خودم خوندمش تو مدرسمون
بارک الله