هنگام بهار است گل لاله و نسرین
از خاک درآیند و تو در خاکی چرا؟
آنقدر سرِ قبر تو منِ زار بگریم
شاید که بهار آید و از خاک درآیی
بانوی بی‌حرم، قبرت کجاست مادر؟...
گر به ظاهر حرمی نیست برای زهرا
دل هر شیعه‌ی مولا حرم فاطمه است
بانوی بی‌حرم، قبرت کجاست مادر؟...
***
ما زالَت بَعدَ اَبیها
(واویلا واویلا اُمّا)۲
مُعَصَّبَهَ الرَّأْسِ
آخه مادرم کجا خورده سرش؟
چقدر زخمی شده بال و پَرِش
رو می‌گیره از نگاه شوهرش
بَاکِیَهَ الْعَیْنِ
گریه‌هاش زیاده، چشماش تاره
شاید اینا همش آثاره
ضربه‌های بی‌رحمِ دیواره
(گریه‌امو درآورده)۲
(مادرم جوون مُرده)۲
ما زالَت بَعدَ اَبیها
(واویلا واویلا اُمّا)۲
نَاحِلَهَ الْجِسْمِ
به خدا توون نداره بدنش
آخه با هر چی که می‌شد زدنش
چه خجالت می‌کشید از حسنش
مُنْهَدَّهَ الرُّکْنِ
می‌خوره زمین تا می‌خواد پا شه
بی‌رمق‌تر از همه پاهاشه
کنارش باید یه دیوار باشه
(گریه‌امو درآورده)۲
(مادرم جوون مُرده)۲
کربلا روز عاشورا
(واویلا واویلا اُمّا)۲
ذَبیحَ العَطشان
سر بریده از قفا یا مظلوم
تشنه‌لب به کربلا یا مظلوم
یا مُرَمِل بالدِماء یا مظلوم
مُقَطعُ الاعضاء
قطعه‌قطعه روی خاک افتادی
که اسیر خنجرِ صیادی
روی پای مادرت جون دادی
(گریه‌امو درآورده)۲
(خواهرت کتک خورده)۲
